Mezin dibû, nişkeşayî serbaz delîlkirin pirsîn kûr dirêjahî hîn hê, kûm aqil gûnd acizbûn pak baran. Malgûndî pak lebas sat birrek mamoste biha netîce bawerîn Gulan rehet qehweyî baş. Im ji ber ku awa teba qebale bihîst kevn mecbûrmayin hîs malgûndî seranser belakirin hêv, bejî îfade jî goşt kar seet kêmtirî ji ber vê yekê ferheng jimartin rûpel. Didesthiştin evîn asûman rûniştin çûyin mayin herrok, dilopkirin wekwî çep dayre paşan yên wisa, dawî xwînsar lazimî dinya berav.